موبایل دردنیای امروز وسیله کاربردی بوده که کمتر کسی را می توان دید که با این وسیله کار نکرده و وابسته به آن نباشد دراین بین شغل تعمیرات موبایل ازآن دسته شغل هایی است که خانم ها گرایش کمتری به این شغل دارند اما،در هیاهوی زندگی سخت و نفس گیر و گیر و دارمشکلات، هنوز هستند زنانِ توانمندی که با ظرافت و لطافت و دقت نظر زنانه تمام این راه ها و مصائب و مشکلات را زیر پای می گذارند و مسیر را ادامه می دهند.
پایگاه خبری سنگ نوشته، مصاحبه- شادی بیرانوند نخستین خانمی است که در استان به دنبال این شغل رفته و از این راه کسب درآمد می کند حال با او گفتگویی داریم؛
لطفا خودتان را معرفی کنید؟
شادی بیرانوند هستم.۲۸ سال سن دارم ساکن خرم آباد وتحصیلات بنده در رشته ی کامپیوتر ودردانشگاه جهاد دانشگاهی ست. در آن زمان بنده چون شغلی متناسب با سلیقه و روحیات و تحصیلاتم پیدا نکرده بودم،به طورجدی مشغول به شغل خاصی نبودم. ولی خیلی از شغل ها را امتحان کرده ام.مثلا بنده، مدتی درزمینه ی بازاریابی فعالیت داشته ام. مدتی هم در خدمات کامپیوتری مشغول بودم.ولی هیچ‌کدام از این شغل ها با روحیات و سلیقه ام هم خوانی نداشت. با توجه به روحیاتم، دوست داشتم شغلی با هیجان بیشتری داشته باشم. دوست داشتم و دوست داشتم هیجان بیشتری در کارم باشد.
آیا در حال حاضر از شغلتان رضایت دارید؟
بله. خدارا شکر از شغلم راضیم و این شغل به روحیات و سلیقه ام مخورد و دقیقا آن چیزی ست که میخواستم.فعالیت بنده درزمینه ی تعمیرات موبایل هست، تخصص بنده در تعمیرات موبایل درزمینه ی ال سی دی و تصویر موبایل هست.
چطوربه این کار ورود پیدا کردید؟
خیلی اتفاقی بود. داماد ما استاد بنده در زمینه ی آموزش این حرفه به من است ، بعد از ورود به خانواده ما باعث آشنایی بنده بااین حرفه شدندزمانی که با خواهر کوچک من ازدواج کردندشغلشان، تعمیرات موبایل بود. گاها پیش می‌آمد که به محل کارشان بروم و کارشان را از نزدیک ببینم. البته این رفتن ها به این صورت نبود که برم و بمانم و چیزی یاد بگیرم، فقط در حد یک رفت و آمد کوتاه بود. اما خیلی کنجکاو بودم. کارشان برایم جالب بود. بعد از مدتی که این رفت و آمدها ادامه داشت، از او پرسیدم که آیا میشود که خانم ها هم در این زمینه کار کنند؟ و به این کار ورود پیدا کنند؟ چون تمام افرادی که در این زمینه کار میکنند همه مرد هستند. یعنی در حال حاضر ۹۹درصد از همکاران ما مرد هستند.
یعنی در این زمینه ی کاری و شغل شما هیچ خانم دیگری نیست؟
نه.درخرم آباد هیچ خانم دیگری در این زمینه کار نمیکند. یعنی برای تعمیرات موبایل هیچ خانمی نیست، اما یکی دو نفرخانمی که در بازار موبایل فعالیت دارند در زمینه های دیگری فعالیت دارند.معمولا حسابدار هستند. در زمینه ی تعمیرات اصلا خانم دیگری فعالیت ندارد.
ماجرای ورود شما به این حرفه را بفرمایید؟
من با دامادمان که صحبت کردم، ازایشان پرسیدم که آیا من میتوانم به این شغل و حرفه ورود پیدا کنم؟ ایشان گفتند که درتهران خانم هایی هستند که به این شغل ورود پیدا کرده اند و در حال حاضر مشغول به کار هستند.
خب من پیش خودم گفتم اگر در تهران خانم های هستند که این کار را انجام میدهند، چرا ما خودمان در شهر خودمان، همین جا این کار را انجام ندهیم؟ با دامادمان مشورت و صحبت کردم، ایشان گفتند اگر تمایل داشته باشی و بخواهی، من به تو آموزش و کار را به تو یاد میدهم و این شد که آموزش بنده، به صورت امتحانی شروع وقرار شد که چند مدت آموزش ببینم تا اگر توانستم خوب آموزش ببینم واستعدادی دراین زمینه داشتم، و توانِ انجام کار را داشته باشم، بقیه آموزش هم ادامه پیدا کند.
آموزش ها ازطرف دامادمان شروع شد. هرچه را که آموزش میداد، من دقیقا عین همان کار را با همان دقت و ظرافت ومهارت را انجام میدادم. دامادمان، وقتی ذوق و توان من را دراین کار دید، پیشنهاد داد که به صورت حرفه ای کار کنم.
آموزش حرفه ای من چیزی حدود۲۰ روز زمان برد.یعنی به صورت حرفه ای کنار دامادمان آموزش دیدم که البته این راهم بگویم، که دامادمان درکار خودش، واقعا استاد است و واقعا زمانی که در خرم آباد کار میمرد، نفر اول حرفه ی خودش در خرم آباد بود. چون در زمینه ی کاری خودشان، و تخصصشان که در زمینه ی ال سی دی بود، اولین نفر بودند و پیش از ایشان، کسی در خرم آباد این کار را انجام نداده بود.میتوان گفت که در زمینه ی کاری خودش، تک بود بنده چیزی حدود یک ماه در کنار دامادمان آموزش دیدم.زمان زیادی از آموزش من نگذشته بود که دامادمان به خاطر ایجاد شرایط کاری جدید مجبور بود که خرم آباد را ترک و به تهران نقل مکان کند.از طرف یک شرکت بزرگ و معتبر به دامادمان پیشنهاد کار شده بود.دامادمان به من گفت به احتمال زیاد مجبور است که مغازه را جمع کند و از همان اول راه حس کردم که پشتم خالی و شد و اولین شکست در این زمینه کاری به من وارد شد و من خیلی از شرایط به وجود آمده ناراحت بودم. به دامادمان گفتم من تازه این کار را استارت زده ام، نباید این مغازه جمع شود.اما دامادمان در پاسخ به ابراز ناراحتی به من پیشنهاد داد که همراه آنها به تهران بروم. اما به خاطر شرایط خیلی خاصی که خانواده ام دارند، نمی‌توانستم به تهران بروم و حتما باید در خرم آباد می‌ماندم.
پیشنهاد دیگر دامادمان این بود که من در همان مغازه بمانم و برای کسی کار کنم که دامادمان میخواست مغازه را به او بفروشد و باز هم با توجه به روحیاتی که داشتم نتوانستم این پیشنهاد را قبول کنم. با توجه به روحیاتم، من خودم باید صاحب کارِ خودم باشم. نمیتوانم بپذیرم که برای شخص دیگری کار کنم. در نهایت، من با جمع و جور کردن پس انداز و پول وغیره، خودم مغازه را خریدم. و دامادمان به همراه خواهرم چیزی حدود یک سال و نیم است که در یک شرکت بزرگ در تهران مشغول کار هستند و من هم مغازه ی تعمیرات موبایل را میگردانم.
آموزشهای شما به طور کامل پایان یافت؟
من هر چند مدت یکبار برای آپدیت کردن آموزش هایم و دوره های جدید برای موبایل های جدید ،به تهران میروم کلا در حال آپدیت شدن هستم
شما گفتید که برای دوره های آپدیت به تهران میروید. حالا بفرمایید که نحوه ی برگزاری و کیفیت کلاس های آموزشی فنی حرفه ای در خرم آباد به چه صورت است؟
خب اخیرا بنده برای گرفتن جوازهای مختلف کاری باید در فنی و حرفه ای دوره های آموزشی میدیم. البته این را بگویم که مغازه با جوازها و مجوزهایی که استاد بنده(همان دامادمان)دایر بود، و من با آن مجوزها مشغول به کار بودم. ولی برای اینکه مهارت خودم را ثبت کنم.خودم برای فنی و حرفه ای اقدام کردم. در سازمان فنی و حرفه ای خرم آباد به من گفتن که در رابطه با موبایل و تخصص بنده، برای خانم ها دوره ی آموزشی خاصی نداریم و من اصرار کردم که حتما باید مدرک تخصصی در این زمینه را بگیرم و نمی‌خواهم برای آموزش دیدن به تهران هم بروم، دوست دارم در شهر خودم آموزش ببینم و مدرک بگیرم. و این شد که من به عنوان اولین خانم در این زمینه ی تخصصی آموزش دیدم و ان شاالله تا عید هم مدرکم را میگیرم.
آیا فنی و حرفه ای برای آموزش دادن و مربی بودن به شما پیشنهاد کاری نداده اند؟
من خودم در این زمینه به فنی و حرفه ای پیشنهاد دادم. چون در زمینه ی تخصصی ال سی دی در خرم آباد کسی به این صورت حرفه ای نبوده، به فنی و حرفه ای پیشنهاد دادم که اگر خواستید، من میتوانم در زمینه ی ال سی دی تدریس تخصصی داشته باشم. فنی و حرفه ای هم در پاسخ به پیشنهاد بنده گفتند زمانی که من مدرکم را گرفتم، ان شاالله در سال آینده ممکن است که این اتفاق بیفتد.
پیشنهاد شما به خانم ها در این زمینه ی کاری چیست؟
خانم ها خیلی ظریفتر و با دقت و مهارت بیشتری میتوانند کار بکنند و انجام این کار هم مستلزم داشتن دقت و ظرافت و مهارت است. انجام کار موبایل باید با دقت و آرامش زیاد انجام شود.و به نظر بنده، خانم ها خیلی بهتر و با سلیقه تر میتوانند این کار را انجام دهند. یعنی خیلی بهتر از آن چیزی که آقایان میتوانند انجام بدهند.چون آقایان به خاطر ساختار فیزیکی و روحی که دارند نسبت به خانم ها زمخت تر هستند و خانم ها لطیف تر هستند، و انجام این کار هم ظرافت خاصی میطلبد، که در خانم ها بیشتر از آقایان هست، قطعا خانم ها بهتر از پسِ انجام آن برمی آیند. به طور مثال که خدمتتان بگویم، ال سی دی قطری خیلی کمتر از حتی یک میل دارد.یا در برد هم که نگاه میکنیم، تمام قطعات ریز و کوچک و…..هستند.
بااین تفاسیر، اگر خانم ها در این زمینه ورود پیدا کنند، قطعا میتوانند خیلی بهتر عمل کنند و پیشرفت کنند.
از مصائب و مشکلاتتان در مدت زمانی که کار کرده آید برایمان بگویید. و اینکه چه کسانی و چه ارگان ها و مسئولینی میتوانند به شما در جهت رفع این مشکلات کمک بکنند؟
برخورد مردم، جامعه خیلی در روند کار تاثیر دارد. وقتی کسی به عنوان مشتری،مراجعه کننده وارد مغازه می شود. اولین سوالی که میپرسد این است که شما خودتان تعمیرکار هستید؟ آیا میتوانی کار را خوب انجام بدهی؟
ومن در پاسخ میگویم که بله خودم تعمیرکار هستم. و اصلا پیش نیامده که در جواب به این کم بودن اعتماد و صرفا جهت گرفتن موبایل به دروغ بگویم نه تعمیرکار کسی دیگر است. و همیشه با اعتماد به نفس و قاطعانه میگویم که کارتعمیر را خودم انجام میدهم. از صفر تا صد کار با خودم است و اگر تمایل دارید، میتوانید کارتان را به من بسپارید. والبته این را بگویم که خیلی ها اطمینان میکنند و کارشان را به من می‌سپارند و بعضی ها هم اعتماد نمی‌کنند و کارشان را به جای دیگری میبرند.
به نظر می‌رسد که انجام این کار به خاطر ظرافت و دقت خانم ها بهتر صورت میگیرد، اما شاید عدم اعتماد مراجعه کننده به خاطر مسایل فنی باشد.شاید در ذهن مراجعه کننده، مردها در مسایل فنی، بهتر از خانم ها باشند
به نظر من، اگر کسی دوره ی آموزشی و مهارتی خوبی دیده باشد،یعنی آموزش کاملی دیده باشد.فرقی نمیکند، چه خانم و چه آقا، میتواند مهارت فنی خوبی داشته باشد. چه بسا که خیلی وقت ها خانم ها با دقت بیشتر و دیدن نکات ریزتر در مسایل فنی هم بهتر عمل میکنندو این خودش یک نقطه ی قوت برای خانم هاست.
آیا درآمد حاصل از این شغل برای گذران زندگی کافی ست؟
بازاراین کار، یک بازار رقابتی ست وسیری ناپذیر یعنی هر چقدر که تعمیرکار باشد، به تناسب آن تعداد تعمیرکار، مراجعه کننده هم هست. چون در دنیایی که ما، درآن زندگی میکنیم، در حال حاضر، همه به موبایل نیازمند هستند. یعنی برای ادامه ی روند زندگی، موبایل جز جدایی ناپذیر است. حالا چه گوشی های ساده، چه گوشی های پیشرفته و هوشمند.
یعنی اگر شخصی در یک روستا کار تعمیر موبایل را انجام بدهد، برای او هم مراجعه کننده وجود دارد و میتواند درآمد داشته باشد. چون در همان روستا هم، افرادی که هستند همه موبایل دارند و هر کدام از آن موبایل ها هم احتمال خراب شدنشان وجود دارد.و نیاز به تعمیر هم حتما وجود داردوالا آخر. پس درآمد برای این کار در همه جا هست. مثلا درحال حاضر در بیرانشهر، یا همان چغلوندی، هستند افرادی که کار تعمیر و فروش قطعات و فروش خودموبایل را دارند و درآمد هم دارند. و این شغل پتانسیل پیشرفت را دارد، چون علم و فن آوری و دانش موبایل روز به روز درحال به روز شدن و نو شدن است.
آینده ی ورود خانم ها در این زمینه ی کاری را به چه صورت میبینید؟
من خودم را مثال میزنم، در خانواده ی کوچک خودم، نمی‌خواهم بگویم به عنوان الگو، بلکه به عنوان کسی که در زمینه ی کاری ورود پیدا کردم، که پیش از این کسی ورود پیدا نکرده بودو به عنوان کسی که جرأت این را داشته پا در محیط کاری بگذارد که همه مرد بوده اند و این کار را استارت زده است.خواهر کوچک من، اولین کسی ست که من به او آموزش داده ام.ایشان دانشجوهستند و۱۹سال سن دارند. آموزش ایشان را شروع کرده ام و یک سری آموزش های اولیه را دیده اند وبه صورت پاره وقت در مغازه کار می کنند میخواهم به این نتیجه برسیم که اگر آموزش خوب باشد، قطعا خانم ها میتوانند به این زمینه ی کاری ورود پیدا کنند و کار انجام دهند و به درآمد برسند.
ارگان ها، ادارات، مردم،میتوانند چه کمک هایی به شما بکنند؟ کدام ادارات میتوانند از شما حمایت کنند؟
خب مسئولین خیلی میتوانند مارا تشویق کنند ومشوق ما باشند. مثلا اگر من میخواهم کاری انجام دهم، ادارات مختلف از اصناف گرفته تا تعزیرات و فنی و حرفه ای و ادارات دیگری که ما با آنها سروکار داریم سعی کنند که موانع را ازجلوی پای ما بردارند و راه را هموارتر کنند و توجه بیشتری به ما بشود و چون ما خانم هستیم، نگویند چون شما خانمی و این حرفه مردانه ست و یا اینکه چون ما برای خودمان کار میکنیم و خودمان صاحب کار هستیم و رئیس و صاحب کار مردی نداریم و….. کار مارا به تعویق بیاندازند یا پشت گوش بیاندازند و سعی کنند که این امر برای آنها ارزشمند باشد و مارا حمایت کنند.اگر انشاالله، من سال آینده درفنی حرفه ای آموزش دادن را شروع کردم سعی درارائه خدمات خوب دارم، انتظارم این است که تبلیغات خوبی برای خانم ها در این زمینه صورت بگیرد و در سطح شهر افراد اطلاع داشته باشند که این دوره های آموزشی هست و حداقل اینکه بدانند که میتوانند همچین کاری را انجام بدهند و در این کار ورود پیدا کنند.
فنی و حرفه ای چگونه میتواند به شما کمک کند؟ در زمینه ی آموزش در سازمان یا برپایی آموزشگاه؟
بنده دوست دارم با خودِ سازمان فنی وحرفه ای کار کنم. چون خدمات وآموزش هایی که فنی و حرفه ای ارائه میدهد، نسبت به آموزشگاه های آزاد ،هزینه های خیلی پایین تری دارندومیتوان گفت که بیشتر افراد میتوانند درکلاس های آموزشی که در فنی و حرفه ای برگزار میشود شرکت کنندوخیلی از افراد به خاطر شهریه و هزینه های بالای آموزشگاه های آزاد نمی‌توانند در دوره های آموزشی شرکت کنندمن دوست دارم افراد زیادی را آموزش بدهم و خیلی دوست ندارم که در مقابل آموزشی که میدهم، چیزی به عنوان حقِ آموزش داشته باشم و بیشتر دوست دارم کسی باشم که خدمات و آموزشی را ارائه میدهد درسطح شهر آموزشگاه های آزادی هستند که در مقابل آموزشی که میدهند، هزینه های بالایی را دریافت میکنند. اما در سازمان فنی و حرفه ای روند اینگونه نیست یعنی درمقابل آموزشی که میدهد، هزینه ای که دریافت میکند خیلی ناچیز است و من دوست دارم که با فنی و حرفه ای کار کنم چون آموزش های فنی وحرفه ای درخرم آباد بیشتر درزمینه ی برد وال سی دی ، آموزش ندارند. میتوان گفت یک خلا دراین زمینه وجود دارد که اگر بنده ورود پیدا کنم، میتوانم این خلا را پر کنم و دراین زمینه، آموزش بدهم.
در آخر آیا حرف یا سخن ناگفته ای دارید؟
ازشما تشکر میکنم که این مصاحبه و گفتگو را ترتیب دادید و جا دارد که تشکر کنم ازخانواده ام که مرا حمایت کردند،به خصوص دامادمان جناب آقای محمدخورشیدوند که استادِ عزیز بنده بودند.
