«اوین»، نماد پوچی وعده‌های صهیونیست/ گوساله سامری هیچ‌گاه ناجی نمی‌شود!؟

پایگاه خبری سنگ نوشته، یادداشت، سمیرا عزیزی- در این یورش ددمنشانه چندین نقطه از این مرز و بوم مورد هدف حملات هوایی قرار گرفت و ده‌ها نظامی و غیرنظامی شهید یا مجروح شدند.

تصاویر منتشر شده از این صحنه‌ها نشان از پیکرهای بی‌جان و شرحه شرحه انسان‌هایی بی‌گناه دارد که هیچ ارتباطی با عملیات نظامی نداشتند و باز مُهر تاییدی بر پوچ و بی‌اساس بودن این رژیم منحوس شد. اوج غایی رفتار باند تروریستی و تبهکار صهیون در حمله به زندان«اوین» بود که نشان از نقض صریح حقوق بشر داشت.

یورشی ناجوانمردانه که در ساعات ملاقات خانواده‌ها با زندانیان رخ داد و همین موضوع سبب افزایش شمار تلفات انسانی شد به طوری‌که طبق آخرین آمار منتشر شده ۷۱ نفر ازجمله کادر اداری زندان، سربازان وظیفه، محکومین زندانی، خانواده کسانی که برای ملاقات و یا پیگیری قضایی به آن‌جا مراجعه کرده بودند و حتی همسایگان زندان به شهادت رسیدند.

این هجوم حیوانی زمانی به وقوع پیوست که حساب کاربری ارتش صهیونیست در شبکه اجتماعی ایکس با انتشار تصاویر و ویدئوهایی از یک حمله«نقطه‌زن» به سر در زندان«اوین» خبر داد اما واقعیت چیز دیگری بود…

صهیون‌ با کمال وقاحت در جریان این یورش، ساختمان‌ ملاقات و دادسرای زندان را آماج حمله ساخت و تنها یک نقطه فیزیکی مورد اصابت قرار نگرفت بلکه بالاتر از آن به امید مادران، مردان و زنان و کودکانی شلیک شد که هر هفته خود را تا آن‌جا برای دیدن فرزند، همسر و پدر یا مادر می‌کشاندند و امروز در ترس و رنج و بهت از فرومایگی این جنایتکار پست فرو ماندند.

آری، اسرائیل با رذالت تمام به اعتماد مردم، انسانیت و کرامت بشر، موشک پرتاب کرد و در این میان ده‌ها امید و آرزو پرپر شد تا یک بار دیگر ثابت شود رژیم غاصب و کودک‌کُش اسرائیل مصداق کامل جنایت‌کار جنگ است. نشان دهد که خیری در نیاتش نیست و آنان که به امید او مانده‌اند آب در هاون می‌کوبند.

ثابت شد اعتماد به صهیون شرط‌بندی روی اسب مرده است و هدف غایی آن تجاوز بیشتر و اشغال سرزمین‌هاست و این گوساله سامری هیچ‌گاه ناجی نمی‌شود و با اشتهایی سیری‌ناپذیر، تنها خون می‌خورد و زن و مرد و بچه برایش فرقی ندارد، می‌کُشد و به پیش می‌رود.

امروز هم، سکوت جامعه جهانی جز تایید این وحشی‌گری‌ها معنای دیگری ندارد و فردا باید منتظر ماند که درهای بیشتری در گوشه گوشه دنیا به بهانه‌های وقاحت‌بار زیر رگبار موشک و آتش عقده‌ بسته شوند.