بهنام فروتن نیا- این روزها کما فی سابق کنشگران اجتماعی ،فعالان سیاسی،نمایندگان مجلس و برخی اصحاب رسانه توجه خود را معطوف به انتصابات مدیران استان نموده و در دفاع از انتصاب مدیران بومی قلم فرسایی و حتی پیگیری درسطح وزارت برای لغو مراسم تودیع معارفه انجام شد.اما بی نتیجه علت آن هم نبود سیستم شایسته […]
بهنام فروتن نیا- این روزها کما فی سابق کنشگران اجتماعی ،فعالان سیاسی،نمایندگان مجلس و برخی اصحاب رسانه توجه خود را معطوف به انتصابات مدیران استان نموده و در دفاع از انتصاب مدیران بومی قلم فرسایی و حتی پیگیری درسطح وزارت برای لغو مراسم تودیع معارفه انجام شد.اما بی نتیجه علت آن هم نبود سیستم شایسته گزینی مدیریت ها در گذشته و حال بوده دستگاه های نظارتی هیچگاه به صورت تخصصی عملکرد و کارنامه مدیران را بررسی و اعلام ننموده آنچه مسلم است مدیران در این سیستم اداری فقط در عرض و روبالا حرکت می کنند فارغ از برنامه و شناخت از مجموعه تحت مدیریت فقط می خواهند مدیر باشند !!کجا خیلی مهم نیست؟برنامه هم در چنین تفکری معنی ندارد.
اما در هیچ دوره مدیریتی پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران تا این حد پیکان کارشناسان،نخبگان،سیاسیون،اصحاب رسانه مدیریت ارشد استان را هدف قرار نداده؟ آنچه نگران کننده است عدم پاسخگویی مدیران ارشد به انتفادهای مطرح شده می باشد.بدون شک بی توجهی به اندیشه و خرد جمعی افراد مرجع اجتماعی آینده مناسبی در بر نخواهد داشت.شاید مدیران فعلی استان تمام توان خود را صرف انجام فعالیت های حوزه عمل خود می کنند اما هیچگاه افکار عمومی اقناع نشده یا به سختی آنهم بصورت موقت فقط توجیه شده اند. دلایل عمده جامعه شناختی در ساختار و کارگزاران نظام اجتماعی از سطح کلان و خرد را می توان برای این پدیده اجتماعی مورد کنکاش قرار داد. در مقوله های علمی آنرا به عنوان فرضیه مورد مطالعه و بررسی قرار داد اما مهمترین موضوع ناکارآمدی سیستم اداری استان در ارائه خدمات مطلوب به هم استانی های عزیز و توسعه همه جانبه است. شکاف ایجاد شده بین نمایندگان و مدیران دستگاه های اجرایی در یک نکته خلاصه می شود عدم توانایی نظارت کارشناسی و برنامه ایی بر مدیران و دستگاهها توسط نمایندگان مجلس می باشد.نمایندگان تمایل خاصی به مهره چینی وکسب کرسی های مدیریت برای افراد وابسته سیاسی یا خانوادگی هستند فارغ از اینکه برنامه اجرایی چیست و کجاست؟از نقش نظارتی خود غافل شده و به نقش موثر در انتصابات و استخدامات تبدیل شده اند؛یک سئوال اساسی که ذهن کنشگران اجتماع را مشغول کرده اینست آیا وزرا قبل از انتخاب مدیران ارشد با نمایندگان مشورت نمی گیرند؟یا مدیر منصوب یا عوامل لابی گر با مجمع نمایندگان دیدار قبل از انتصاب ندارد؟ منطقی است اگر این ملاقات ها روی می دهد که انجام هم می شود خواسته نمایندگان چیست؟ آیا طلب چک لیست برنامه های اجرایی بر اساس اهداف و چشم انداز سازمان متبوع و رصد جایگاه لرستان در کشور را دارد؟آیا از رزومه و موفقیت های مدیر در شرف انتصاب سئوال می شود؟آیا تحقیق و پژوهش در خصوص عملکرد قبلی مدیر در هر سمتی انجام گرفته؟ این مطالبات حداقلی ایست که یک نماینده مجلس به عنوان عالی ترین رکن نظارتی باید به آن آگاهی داشته و مورد عمل قرار دهد یعنی نظارت قبل از انتصاب و اما در حین فعالیت هم نمایندگان به عنوان یک ناظر باید وظایف خود را در قبل مردم ایفا نمایند با نگاهی اجمالی به وضعیت عملکرد مدیران (نه شخصیت حقیقی) پر واضح است که سیستم مدیریتی لرستان با پای لنگ به مقصد نخواهد رسید.
بهنام فرو تن نیا
کارشناس ارشد علوم اجتماعی
