گروه: یادداشت
تاریخ: ۱۱:۳۵ :: ۱۳۹۷/۰۵/۳۰
عید قربان؛ جشن قربانی کردن هوای نفس

حاجی ! عید قربان ٬ جشن قربانی کردن سالم ترین و چابک ترین گوسفند بی عیب دنیا نیست ؛ عید قربان ! جشن قربانی کردن هوای نفس سرکشی است که در صورت غلبه ی قدرتش بر شما ٬ انسانیت را از آدمیت می گیرد . انسان بر انسان ها و آدم بر آدم ها چیره می شود . چنین انسان آدم نمایی از هر حیوان درنده ای خون آشام تر است.

علی حیدری – گذشتگان ما شاهد جنگ های تاریخی و ما شاهد جنگ های معاصریم. حمله ی داعش به سرکردگی طاغوت به عراق و سوریه با نام دین یک نمونه ی مثال زدنی برای تمام دوران تاریخ بشریت است ؛ و حمله ی عربستان به یمن یک جنگ خونین بر علیه اسلام با نام سیاست کذایی دین می باشد . این معمای فلسفی را باید با منطق حل کرد . یعنی این که : هر انسانی ٬ آدم نیست . بعضی از انسان ها ٬ آدمند . و بعضی از آدم ها ٬ انسانند . پس فرقی بین انسان و آدم نیست ؛ منتها بعضی از انسان ها یا آدم ها با قتل عام کردن همنوعان خود به پیروی از هوای نفس از مقام انسانیت و آدمیت عزل می شوند . فقط تعداد کمی خالص باقی می مانند .
حاجی ! (ابراهیم) شدن ما هم بر می گردد به کشتن هوای نفس به جای گشتن گوسفند و انسان (اسماعیل) خود .
هوای نفسی که به اسم سیاست حضرت علی (ع) را خانه نشین کرد و با نام دین و اقامه ی نماز ٬ او را به شهادت رساند تا عدالت را با او در نجف دفن کند ؛ تا من (طاغوت) باشد .
هوای نفسی که امام حسین (ع) را نیز به همین منظور و عدم پذیرش طاغوت به دعوت دوستان به ظاهر مسلمانش وادار به هجرت به سوی کربلا کرد . طاغوتیان او را به شهادت رساندند ؛ شهادتی که نظیرش را تاریخ به خودش ندیده و نخواهد دید .
هوای نفسی که انسان های خوب و مخلص خدا را یا گوشه نشین می کند یا به شهادت می رساند . آخرینش ٬ غیبت کبرای ابر مردی است که تشنه ی عدالت علی (ع) و آزادگی و مردانگی امام حسین )ع) می باشد . مردی که صاحب الزمان است . کسی که انتظارش را می کشیم . او خواهد آمد و جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد . حاجی ! راهش را هموار کن .
بگذریم ؛ دعای عرفه و بعدش عید قربان است . فلسفه اش را همه خوب می دانیم بخصوص حاجیان به حج رفته . قربانی کردن اسماعیل توسط ابراهیم و آمدن قوچی از طرف خدای متعال که پدر باید آن را به جای پسر ذبح کند .
حاجیان به حج رفته ! حال که داستانش را برایتان بازگو کردم ؛ بعد از این یاد آوری ٬ بد نیست بدانید که انسان تا به مقام انسانیت نرسیده است نباید عزم حج کند ؛ و تا زمانی که هوای نفس اش را قربانی نکند ؛ نباید گوسفندی را ذبح نماید . فلسفه ی عید قربان ! قربانی کردن هوای نفس است ؛ اگر کسی به این مقام رسید ؛ می تواند عزم حج کند تا در سر زمین وحی با قربانی کردن گوسفندی ٬ بگوید : من انسانم ! من پیرو دین ابراهیم کلیم الله هستم .
ما انسان ها باید تک تک سلول های بدن مان را روی مدار صفر درجه قرار بدهیم تا حاجی شویم . اگر بعد از اعمال حج حاجیان ٬ یکی از سلول های بدن حاجی ما از قطار اسلام پیاده شود یا روی ریل دین ابراهیمی نباشد ٬ او دیگر حاجی نیست ؛ او باید خود را برای حجی دیگر مهیا کند .
ای حاجی به حج رفته ! ابراهیم شو ! برگرد ؛ اسماعیل منتظر شماست .
راستی ! چند تا از … ما حاجی اند ؟! نمی دانم قضیه ی … ها به کجا رسید ؟! راستی ! ابراهیم برای قربانی کردن اسماعیل آماده است ؟!
حاجی ! حجت مقبول درگاه حق ! قوچی در راه است .

بازگشت به خانه

پاسخی بگذارید