به متن، بایستی بیشتر از گوینده‌ی متن توجه کرد. ما دنبال انگیزه‌شناسی حمید رشیدی، مشاور استاندار لرستان، در مورد توییت‌های اخیرش نیستیم.
شهرام شرفی- بلکه دنبال پاسخ به این پرسش هستیم که آیا برخی نابسامانی‌ها در مرکز استان یعنی شهر خرم‌آباد، وجود دارد یا ندارد؟
مثلاٌ: چرا ورودی خیابان اصلی بیمارستان فوق تخصصی قلب خرم‌آباد، گاهی اوقات و شاید بسیاری اوقات، توسط سه چرخ‌ها مختل می‌شود و خودروهای آمبولانس و خودروهای شهروندان، به‌راحتی نمی‌توانند وارد این منطقه بشوند؟
اگر حمید رشیدی از برخی نابسامانی‌های آرامستان خرم‌آباد یا وضعیت ورودی آرامستان خضر خرم‌آباد سخن بگوید و درباره‌اش توییت کند، آیا باید سراغ این موضوع برویم که انگیزه‌ی ذهنی حمید رشیدی از بیان این انتقاد و این معضل چه بوده است؟
یا نه؛ اصل انتقاد را پذیرفته و به عنوان شورای اسلامی شهر خرم‌آباد و شهرداری خرم‌آباد، به مردم گزارش بدهیم که برای رفع اینگونه معضلات چه اقداماتی انجام شده است یا چه برنامه‌هایی قرار است انجام بشود؟
چرا زمانی که فلان شخص {مایل نیستم اسم بیاورم زیرا برداشت مخاطب، ممکن است تبلیغ به نفع آن فرد بشود}، شهردار خرم‌آباد بود، سد معبر اطراف میدان امام‌حسین (ع)، به صورت کامل ساماندهی شد و نظم خاصی در این منطقه ایجاد شده بود؛ ولی الان، وضعیت، مناسب نیست.
و الان، شورای اسلامی فعلی شهر خرم‌آباد و شهردار خرم‌آباد، چه اقداماتی برای ساماندهی سد معبر میادین اصلی، چهار راه‌ها و خیابان‌های اصلی شهر انجام داده‌اند؟ یا قرار است انجام بدهند؟
یک مثال دیگر:
همین الان اگر به میدان پلیس خرم‌آباد (ژاندارمری) مراجعه کنید، می‌بینید که هیچ گونه نماد جدیدی برای این میدان نصب نشده است و منظره‌ی زیبایی‌شناسی میدان، مناسب نیست.
نماد قبلی (نماد باستانی) را به میدان باستان منتقل کردند اما همزمان جایگزین‌سازی با نماد جدید، انجام نشد! (ممکن است در آینده این جایگزین‌سازی انجام بشود که منظورم تأکید روی واژه «همزمان» است).
یا برای نمونه‌ای دیگر، آیا دکه‌ی مطبوعاتی که محل عرضه‌ی محصولات فرهنگی است باید به محل توزیع پول خرد رانندگان تاکسی، اختصاص داده شود؟!
تفاوتی نمی‌کند؛ حمید رشیدی این انتقادها را مطرح کند یا شخص دیگری.
بیشتر از آنکه دنبال انگیزه‌شناسی یا تیپ‌شناسی رفتاری یا سیاسی گوینده‌ی متن برویم تلاش کنیم به اصل متن، توجه کنیم که آیا متن و برآیند محتوای انتقاد گفته شده، صحیح است یا ناصحیح؟
اگر حمید رشیدی، یا هر شخص دیگری، به عنوان یک شهروند ساکن خرم‌آباد، انتقاد کند که چرا بخشی از سرعت‌کاه‌های ایجاد شده در خیابان‌های شهر خرم‌آباد (مرکز استان)، فاقد علائم هشداری لازم هستند، آیا بی‌درنگ باید سراغ آنرا بگیریم که انگیزه‌ی حمید رشیدی از این انتقادها چیست؟ و در پی آن برویم که انگیزه گوینده‌ی متن را کشف کنیم؟ (انگیزه‌شناسی).
یا نه؛ به اصل انتقاد (عدم وجود علائم هشداری کافی در بخشی از سرعت‌کاه‌های خیابانی)، توجه کنیم و درصدد برآییم این معضل را رفع نماییم؟
