همه ساله درگرماگرم فصل تابستان به بهانه هفدهم مرداد ماه ، سالروز شهادت خبرنگار شهید محمود صارمی ، اصحاب رسانه و خبر در گوشه و کنار این کشور در مراسم مختلف گرد هم می آیند تا یاد و خاطره آن خبرنگار متعهدی را گرامی بدارند که همانند سربازی دلیرو وفادار در سنگر وظیفه ماند و جان خویش را در راه کشورش فدا نمود.خبر نگاری که هیچگاه از دهانه سلاح قلمش ، تیر سخن و گلوله واژگان جز برای مصلحت و عزت کشور و در راستای حفاظت از کیان نظام ومملکت اسلامی شلیک نگردید.
محمود صارمی بدون تردید خبرنگاری بود که با تعهد تمام جان خویش را فدا نمود تا پرده از این راز مهم بردار که چقدر پایبند به اصول اخلاق و حرفه خبرنگاری است . این فرزند برومند و وفادار کهن بوم وبر ایران زمین قلمش را چون سلاحی بر علیه دشمنان این مملکت و نظام مسلح کرده بود ، او دشمن تحجر و واپسگرایی و جهل بود وشهید مبارز این راه.صارمی البته از دیگر شهدای والا مقام راه عزت و استقلال میهن درس گرفته بود،آنک که در کوران آزمایش قرار گرفت درسش را به خوبی پس داد.او اینک یک معلم است که باید از او درس ها گرفت.
سالروز شهادت این سرباز قلم بدست فرصتی مغتنم است که همه اهل قلم و بطور ویزه اصحاب رسانه و خبر در عملکرد خویش تامل کنند و لحظه ای بیاندیشند که: صارمی چرا در تاریخ ماندگار شد؟
جواب این سوال مهم و در عین حال ساده البته بسیار مهم وسخت است.
زمانی که صداقت گفتار و قداست قلم رعایت نشود و هدف از نوشتن و قلم زدن رضایت خداوند باشد نه غیر خدا ، وقتی که نیت حفظ مصالح عمومی باشد نه منافع گروهی و شخصی،آنگاه که غایت قلم زدن تقویت اتحاد و وحدت در جامعه باشد نه تفرقه انگیزی و فتنه سازی ، هر گاه که مقصود ترویج الفت و دوستی و گسترش اخلاق باشد نه دشمنی و کینه و بی اخلاقی ، زمانی که فلسفه نگارش بهبود و اصلاح امور باشد نه تخریب و خرابکاری،زمانی که هدف امید بخشی به جامعه باشد نه ترویج نا امیدی و سیاه نمایی در تاریخ ماندگار خواهی شد.
قلم کینه جو و دشمنی ورز ، قلم اجیر شده مزد بگیر و مزدور ، قلم تفرقه افکن و فتنه انگیز، قلم تخریب گر و هتاک ، قلم حرمت شکن و عقد گشا ، قلم خصمانه و بی اخلاق قلم گزنده یاس آور و ناامید کننده هرگز ماندگار نخواهد بود.
قلم متاعی است ارزشمند و با حرمت و دارنده اش بایستی با ارزش و با احترام باشد.صاحب قلمی که خود ناسالم است و ریگ در کفش دارد و از سر کینه و عقده گشایی یکه تازی می کند ممکن است صفحه ای یا صفحاتی را پر کند اما نمی تواند ذهن و فکر مردم را پر کند.
افکار عمومی که در ورای همه کش و قوس های زمانه و افت و خیز های دوران در جامعه پر تنش و پر نوسان ، رویداد ها و اتفاقات به قضاوت می نشینند به خوبی درک خواهند کرد که حق چیست و حق نما کدام است؟
میتوان برای مدتی آب را گل آلود کرد و از آب گل آلود ماهی گرفت اما گذشت زمان غبار را فرو خواهد نشاندو همه چیز هویدا می شود.
افکار عمومی بعنوان ناظری چیره دست در خلال زمان همه چیز و همه کس را قضاوت خواهد کرد. این قضاوت گر قهار کلام حق را از ناحق و قلم کینه توز را از قلم صلح جو و آرامش طلب و سخن شیطانی و نیت ابلیسانه را تشخیص خواهد داد.
حفظ حرمت افراد و آبروی انسانها در یک جامعه اسلامی خصوصا اگر مسئولیتی هم داشته باشند یک ضرورت شرعی،قانونی،عقلانی و منطقی است.
خبرنگاران اصحاب رسانه بایستی همواره اصول و اخلاق حرفه ای خود را در نظر داشته باشند و بدانند سلاح قلم که در دست دارند تابدانجا حرمت و ارزش دارد که خداوندکریم به آن سوگند یاد کرده است. هتک حرمت افراد،آبروریزی،سیاه نمایی،بزرگ نمایی مشکلات ،استفاده ابزاری از قلم،پیگیری منافع شخصی و عقده گشایی،چنگ زدن و خراشیدن صورت دیگران در منش هیچ انسانی آزاده ای جایگاهی ندارد چه رسد به ما که ادعای مسلمان بودن داریم.سوظن و بدبینی و ایجاد تنش و بحران در جامعه ،جوسازی،نشر اکاذیب،افترا،تهمت و بهتان،سیاه نمایی ،ایجاد یاس و ناامیدی همه و همه دور از شان هر صاحب قلم و خارج از اخلاق و عرف خبر نگاریست.در شرایط حساس امروز جامعه ما که هجمه های دشمنان از هر طرف ما را محاصره کرده مهمترین رسالت هر خبرنگارو قلم بدستی تشریح توطئه های دشمنان و آگاهی بخشی به جامعه در راستای حفظ وحدت و اتحاد و امیدواری است نه تاختن بر دیگران و ایجاد یاس و نا امیدی چرا که این رفتاریست که از خائنین باید انتظارش را کشید…
هفدهم مرداد سالروز شهادت محمود صارمی را بار دیگر با خود مرور کنیم که صارمی چرا در تاریخ ماندگار شد؟
حمید رشیدی
مشاور استاندار لرستان
