مهری پهلوانی- با نگاهی گذرا به شیوه مدیریتی لرستان در آستانه چهل سالگی انقلاب اسلامی که پستی بلندی های فراوان داشته و به کرات در مورد آنها بحث شده و نیازی به تکرار مکررات ندارد، متوجه خواهید شد که این استان همچنان درجا می زند و اوضاع زندگی روز به روز سخت تر می شود. […]
مهری پهلوانی- با نگاهی گذرا به شیوه مدیریتی لرستان در آستانه چهل سالگی انقلاب اسلامی که پستی بلندی های فراوان داشته و به کرات در مورد آنها بحث شده و نیازی به تکرار مکررات ندارد، متوجه خواهید شد که این استان همچنان درجا می زند و اوضاع زندگی روز به روز سخت تر می شود. از بیکاری و حاشیه نشینی گرفته تا گرانی و تورم و مسکن و …. در وضعیت بد و نامطلوبی قرار دارند.
لرستان به عنوان یکی از محرومترین استانهای کشور، چوب ناکارآمدی چندین ساله مدیران و سیاسی کاری آنها را می خورد.
کسی که بر کرسی مدیریت می نشیند چنان شیفته آن می شود که به جای اینکه با توان مدیریتی و کارآمدی بتواند میزمدیریت را نگه دارد به سوی سیاسی کاری کشیده می شود و با باج دادن به سیاسیون برای سالهای بعد برنامه می ریزد که آن جایگاه را به هر قیمتی نگه دارد و نتیجه آن می شود که روز به روز بر فقر استان افزوده شود و بعد از چهل سال، لرستان همان استان فقیر و محروم در بین استان های کشور باقی می ماند.
استاندار صبور لرستان پس از گذشت ۱۵ ماه از ورودش بدون انجام کاری درخور و قابل توجه، همچنان با لبخندی بر لب سکوت کرده و زمان را سپری می کند ظاهرا نمی داند “زمانی” که وی منتظر گذشتن آن است تاثیر بسیار زیادی بر زندگی مردم و جوانان این استان فلاکت زده می گذارد.
سال گذشته بود که خادمی استاندار، اصطلاح “مدیران تنبل” را به کار برد و الحق که بسیار به جا بود و احتمالا به عنوان میراث او بر جای خواهد ماند.
“تنبل ها” مدیران ضعیفی هستند که به واسطه لابی گری با گروههای سیاسی بدون هیچ گونه توانایی بر صندلی ریاست جلوس نموده و چنان ریشه دوانده اند که عزل آنان به سادگی امکان پذیر نیست.
در بحبوهه ای که انتظار می رفت “استاندار تنبل ها” با جدیت وارد عمل شده و مدیران تنبل از کار برکنار شوند نه تنها اتفاقی نیفتاد بلکه ظاهرا بر تعدادشان نیز افزوده شد.
در گیرودار بودجه سال ۹۸ بار دیگر خادمی اصطلاح مدیران کم کار را به جای تنبل های سابق به کار برد و آنان را تهدید کرد در صورتی که نتوانند از محل بودجه وزارتخانه ها، برای پروژه های استانی اعتبارات کسب کنند به مردم معرفی خواهند شد.
اگر این اقدام صورت گیرد امیدوار کننده خواهد بود و از چند جهت قابل بررسی است اول: معرفی آنها نتیجه بررسی هایی خواهد بود که در وهله اول “تنبلی” کم خواهد شد! دوم اینکه قدرت مدیریت ارشد را خواهیم دید البته اگر مانند قضیه ” تنبل ها” در حد تیتر باقی نماند. سوم: ترس برای تغییر آنها از بین می رود.
قسمت بد ماجرا این است که طبق روال قدیمی باز هم مجبور به انتخاب و گزینش ازمیان بد و بدترها هستیم بهتر بود سنت شکنی می شد و این بار مدیران نمونه معرفی می شدند تا کار راحتتر می شد چون با وجود مدیران تنبل در استان، انتخاب مدیر زرنگ به مراتب کار ساده تری خواهد بود…
سوال اینجاست این همه بر روی مدیران تنبل مانور داده شد چرا مدیران نمونه معرفی نمی شوند؟ ایا اصلا مدیر نمونه ای در استان وجود دارد؟
لرستان در تجمیع این مدیران تنبل به کجا کشیده می شود؟ مدیرانی با کارنامه نامعلوم که همچنان مدیریت می کنند، و زمان را نگه داشته اند و با بهانه تکراری و کلیشه ای “تحریم و بی پولی” مهر تاییدی بر ناکارآمدی خود می گذارند، اگر تحریم هست برای همه است چرا لرستان درمقایسه با دیگر استان ها وضعیت بسیار بدی دارد؟
جناب استاندار همه کارها سختی خودشان را دارند اما در این میان انتخاب”تنبل ترین ” بسیار سخت تر از بقیه است.
