نصر اله صیاد بیرانوند- در جای‌جای این سرزمین، طبیعت‌های بسیار زیبا و چشم‌نوازی را می‌توان دید که استان‌های شمالی کشور از این قاعده مستثنا نیستند و سهم قابل توجهی از گردشگری کشور را به‌خود اختصاص داده‌اند. در جای‌جای این سرزمین، طبیعت‌های بسیار زیبا و چشم‌نوازی را می‌توان دید که استان‌های شمالی کشور از این قاعده […]
نصر اله صیاد بیرانوند- در جای‌جای این سرزمین، طبیعت‌های بسیار زیبا و چشم‌نوازی را می‌توان دید که استان‌های شمالی کشور از این قاعده مستثنا نیستند و سهم قابل توجهی از گردشگری کشور را به‌خود اختصاص داده‌اند.
در جای‌جای این سرزمین، طبیعت‌های بسیار زیبا و چشم‌نوازی را می‌توان دید که استان‌های شمالی کشور از این قاعده مستثنا نیستند و سهم قابل توجهی از گردشگری کشور را به‌خود اختصاص داده‌اند.
آن‌جایی که بیش از ۲۵۰ روز از سال، آسمانش هوای باریدن را دارد.
آن‌جایی که گاه دلت، تلألؤ مهر می‌خواهد و شب‌هایش روشنایی ماهتاب و درخشش ستارگان شب کویر، ولی باران این آرزو را از تو دریغ می‌کند و جز سقف اتاق، آسمانی در سیاهی چشمانت پیدا نیست.
جنگل‌های انبوه و سر به‌فلک کشیده، دریا با آرامش خاص و البته گاهی ترسناکش، مسیر زیبای جاده‌ی هراز و … همه و همه، بهانه‌ای شده‌اند تا شهرهای شمالی، مقصد گردشگری بسیاری از مردم کشور باشند.
این، باعث شده تا بسیاری از مردم، دیگر استان‌های کشور را تقریبا فراموش کنند از جمله‌ی آن می‌توان به استان لرستان، مهد فرهنگ، تمدن و طبیعت‌های خدادادی اشاره کرد.
لرستان، آن سرزمینی که طبیعت دست ناخورده‌اش به‌مراتب بسیار زیباتر از هر جای ایران‌عزیز است.
لرستان، سرزمین آب و آبشار، سرزمین درخت‌بلوط، لاله‌های واژگون و شقایق‌های همیشه عاشقش، از جنوبی‌ترین نقطه تا شمال و شرق و غربش، سرشار از ناگفته‌های خداوندی‌ست که ادراک این همه زیبایی و مهر و محبت خداوندگار بر روی زمین، علاوه‌بر چشم سَر، چشم بصیرت و جان می‌خواهد.
از تنگه‌ی زیبای شیرز تا تنگه‌ی هلت، آن‌جایی که زال، سیمره را می‌بَرَد. ، از آبشار افرینه‌‌اش تا تالاب‌های گوری‌بلمک و سراب‌زیبای کهمانش، از مخمل‌کوه تا یافته‌ی جایگاه آهوانش، از آبشار گریت تا آبشار بیشه و آب‌سفید، از دریاچه‌ی زیبای گهر تا چشمه‌های همیشه جوشان هفت‌چشمه‌اش و دریاچه‌ی زیبای‌کیو که در مرکز شهر خرم‌آباد قرار دارد.
آن‌جایی که باید به آب زد تا برای نشستن در طبیعت دیدینی‌ش، چند لحظه‌ای سکوت کرد و دل به‌آرامش خداوندی سپرد.
آن‌جایی که زمستان باشد و دلت بهار بخواهد می‌توانی با سفری یک‌ساعته آن‌را تجربه کنی و یا تابستان است و دلت سرمای زمستان بخواهد با سفری چهل دقیقه‌ای راهی الشتر و سراب کهمانش شوی.
یا وقتی دلت از روزگار می‌گیرد، می‌توانی به مرکز شهر خرم‌آباد رفته و در کنار دریاچه‌ی کیو، راز دلت را بازگو کنی، آن‌جایی که محرم‌اسرار بسیاری از جوانان دیار شاپورخواست است.
این‌ها گوشه‌ای از الطاف خداوندی در این آب و خاک است که شاید نامشان برای برخی از مردم لر زبان هنوز هم ناشناخته باشد.
در بسیاری از طبیعت‌های خدادادیِ لرستان همیشه بهار، بکری طبیعت را می‌توان به‌چشم سر و جان، دید و احساس کرد.
آن‌جایی که خوش‌بختانه، بشر دستی در تَغَیّر آن نداشته است.
بی‌جهت نیست لرستان و البته شهر زیبای دورود را پایتخت گردشگری کشور می‌نامند، آن‌جایی که می‌توانی در لابه‌لای برگ درختانش، خدا را احساس کنی.
و اما در این بین، اداره کل میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان لرستان، چند وقتی‌است برنامه‌هایی با عنوان تورگردشگری که با همراهی تورهای مسافرتی از استان‌های مختلف کشور، خبرنگاران و عکاسان در راستای معرفی هر چه‌بهتر جاذبه‌های استان را در حال اجرا دارد.
بدون‌شک در برنامه‌ی لرستان‌گردی، علاوه‌بر آشنایی هر چه‌بهتر بازدیدکنندگان با طبیعت استان، آیین و سنت‌های بومی و محلی، صنایع‌دستی و … به کشور و حتا دنیا نیز معرفی می‌گردد که نقش بسیار مثبتی هم در امر توسعه‌ی اقتصادی لرستان دارد.
اداره‌کل‌میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری لرستان در گام آغازین اجرای این برنامه، تالاب ازگن شهر دورود که در دامنه‌ی کوه قارون این شهر قرار دارد را برای معرفی به گردشگرانی از سطح کشور انتخاب کرد.
جاده‌ی منتهی به تالاب ازگن، بسیار زیبا بود، چه‌بسا بسیار زیباتر از همان جاده‌ی معروف شمالی کشور و این اغراق نیست، این‌تجربه را می‌توان از مسیر راه‌آهن نیز احساس کرد.
در انتهای مسیر و بعد از بیست دقیقه پیاده‌روی نه‌چندان سخت، تالاب‌ازگن از دور نمایان می‌شود.
تالاب‌ازگن، فصلی‌است و از طریق جمع شدن آب‌باران و ذوب‌شدن برف‌ها به‌وجود آمده که چشم‌اندازی بسیار دل‌نشین از کوه زیبای قارون را نیز به‌همراه دارد.
اگرچه لرستان، دریا ندارد اما در عوض، طبیعتی سرشار از بهاران را در دل خود جای داده است، آن‌جایی که بر فراز قله‌های سر به‌فلک کشیده‌اش، زمستان نمایان است و در دامنه‌ی کوه‌هایش، لاله‌های واژگون و شقایق‌های همیشه عاشقش، تابلوی زیبایی از خلقت خداوند را نشان می‌دهد.
بدون‌شک، اگر برنامه‌های طبیعت‌گردی میراث‌فرهنگی‌استان ادامه داشته باشد چه‌بسا فراتر از وظیفه‌ی خود، نقش قابل‌توجهی در راستای ترویج فرهنگ لرستان و هم‌چنین توسعه‌ی اقتصادی خواهد داشت و در آینده‌ای نه‌چندان دور شاهد حضور گردشگرانی از سطح کشور و جهان در لرستان همیشه سرسبر هستیم.
امیدواریم در روزگارانی نزدیک، لرستان پایتخت گردشگری کشور باشد
