بمباران رسانه‌ای غرب در میدان خالی اوکراین

پایگاه خبری سنگ نوشته، یادداشت- اوکراین روزی سومین قدرت هسته‌ای دنیا بود اما پس از مذاکره و گفت‌وگو و تفاهم با قدرت‌های شرق و غرب یعنی روسیه و آمریکا در دهه ۹۰ میلادی پذیرفت تا سلاح‌های قوی و مخوف خود را منهدم کند. البته قرار بود قدرت‌های دنیا حامی اوکراین با‌شند تا هیچ کسی جرات نکند چپ به این کشور نگاه کند.

در سال‌های اخیر آمریکا و اروپا خود را حامی صفر تا صد اوکراین معرفی کردند و قرار بود هرگز اوکراین را تنها نگذارند. حتی بعد از لشگرکشی روسیه به مرزهای اوکراین در هفته‌های گذشته باز هم آمریکای و اروپا وعده‌های حمایتی خود را در همه ابعاد تکرار کرده و مدام روسیه را تهدید به برخورد کردند.

تصمیم روسیه برای آغاز جنگ با اوکراین اما جدی بود چون اوکراین بر خلاف رویه‌های پیشین و با نظر غرب قرار بود به ناتو بپیوندند و مرز روسیه را پایگاه مخالفان این کشور قرار دهد.

پیوستن اوکراین به ناتو برای قدرتمند کردن اوکراین نبود چراکه اگر هدف حمایت از این کشور بود امروز در جنگ با روسیه شاهد تنهایی و بی‌کسی این کشور نبودیم. هدف ناتو و لابی غرب این بود که با ایجاد پایگاه در ٢٠٠ کیلومتری مرکز روسیه این کشور را تحت فشار مستقیم قرار داده و به مرور خواسته‌های خود را به کرملین دیکته کند، موضوعی که روسیه آن را برنتافت و عملیات نظامی علیه اوکراین را از زمین و هوا آغاز کرد.

امروز اوکراین صحنه جنگ است، جنگی که باعث ویرانی می‌شود، همان‌گونه که در یمن و سوریه و عراق افغانستان جنگ محکوم است، در اوکراین هم محکوم است. اکنون اوکراین در جنگ سخت با روسیه است و خبری از حامیان آن نیست. آمریکا و اروپا حمایت خود از اوکراین را به تحریم روسیه و جنگ رسانه‌ای بسنده کرده‌اند و در میدان حضور ندارند.

این روزها اوکراین سخت‌ترین روزهای تاریخ خود را می‌گذراند و حامیانی که قرار بود با همه قوا در میدان در کنار آن باشند به بمباران رسانه‌ای روی آورده‌اند و با انجام عملیات گسترده رسانه‌ای سعی دارند افکار عمومی دنیا را در خصوص جنگ روسیه و اوکراین به سمت و سویی که می‌خواهند پیش ببرند و نهایتاً به اهداف سلطه‌گرانه خود برسند.

اوکراین فریب آمریکا و اروپا را خورد و درگیر جنگی ویران‌گر شد که شاید در تاریخ این کشور دیگر تکرار نشود، در این وانفسا اوکراینی که روزگاری از قدرت‌های نظامی دنیا بود، از یک کشور تقریبا توسعه‌یافته در حال تبدیل به ویرانه‌ای است که همه زیرساخت‌های آن از بین رفته‌اند.

آمریکا و غرب که از اول هم. بنای حمایت همه‌جانبه از اوکراین را نداشتند و صرفاً بدنبال اعمال فشار بر روسیه بودند خوب می‌دانند اوکراینی که امروز می‌بینیم با اوکراین یک ماه قبل سال‌ها فاصله دارد و سالیان سال طول می‌کشد که این کشور دوباره روی پا بایستد و حرفی برای گفتن داشته باشد.

اوکراین اسیر وعده‌های پوچ و توخالی آمریکا شد و با از دست دادن قدرت نظامی خود به یک کشور مستأصل تبدیل شده است و این می تواند درس عبرتی برای کشورهای دیگر در نحوه دوستی با آمریکا باشد. هر چند در همین کشور ما هستند کسانی که هنوز دم از دوستی با کدخدا ‌می‌زنند و توسعه قدرت نظامی ایران را بیهوده دانسته و زبان مذاکره را در هر شرایطی بر اقتدار نظامی و امنیتی ترجیح می‌دهند.

سعید سرشار