کودکان فرشته های روی زمین هستند. اعضای دوست داشتنی و معصوم جامعه که هیچ قشری دشمن آنها نیست و یا انتظار خاصی از آنها ندارد اما همین دستهای کوچک و مغزهای کوچک، آینده خانواده ایران را می سازند.
نرگس سپه وند- وجود آنها شادی و نشاط را به دنیا هدیه می دهد اما آیا ما میزبان خوبی برای آنان هستیم و این جامعه نسبت به آنها به وظایفش عمل می کند!؟ هیچ خانه ای بدون فرزند از شادی قهقهه نمی زند و هیچ آبنبات چوبی و عروسکی بدون کودکان به لحظات تکراری و پوچ روزمره زندگی معنا نمی بخشد.
بچه ها امید روزهای زندگی والدین هستند .همان من و تویی که با وجود او به مایی استوار از بنیان خانواده تبدیل می شوند و اولین خشت انسانیت و عاطفه را رقم می زند. مسلما والدین برای شادی کودک دلبندشان از هیچ کاری فروگذار نیستند. هفته کودک بهانه ی خوبی بود برای توجه بیشتر به فرشته های زمینی و شاید خودمان هم با آنها بچه شدیم و برای ساعاتی در دنیای بی استرس، رنگارنگ و آسان آنها قدم زدیم.آنها چیز زیادی از دنیا و آدمها نمی خواهند، پس فراموششان نکنیم.
فراموش نکنیم جامعه بزرگسالان در قبال عواطف، احساسات، تصورات و همه تغییرات روحی و جسمی آنها مسوول است.آنها مسافر آینده هستند باید با تربیتی صحیح و وجودی بی عقده راهی سفر شوند.
اگر خانواده را به عنوان اساسی ترین وکوچکترین عنصر جامعه قلمداد کنیم در شرایط کنونی جهان وتغییرات سریع جهانی شدن در سالهای اخیر شاهد دگرگونی در ایفای نقش تک تک اعضای خانواده ها هستیم.
آیا جامعه نسبت به کودکان به وظایف خود عمل می کند؟
مهمترین تغییر را در جوامع شهری می توان به تمایل زنان به ادامه تحصیل واشتغال، کاهش تعداد فرزندان وروی آوری به تک فرزندی ،تغییر الگوی روابط اجتماعی در خانواده ها سبب شده تا کودکان آنگونه که می بایست در خانواده نقش اجتماعی خود را ایفا نکرده وبه تجارب بسیار کمتری پا به عرصه های اجتماعی بگذارند و دوران طلایی وشکوفایی که می توانست در خانواده شکل بگیرد کمتر مورد توجه خانواده های دوره حاضر است.
آیا جامعه نسبت به کودکان به وظایف خود عمل می کند؟ بنا به دلایل زیادی نهادهای اجتماعی رسمی وغیر رسمی برنامه های منسجم وکارشناسی برای تطبیق شرایط فعلی کودکان با واقعیت های جهان کنونی را ندارند.
بهنام فروتن نیا جامعه شناس در این خصوص ابراز داشت: نهادهای آموزشی، نهاد دین، نهاد قانون وامنیت و… تا کنون مصونیت وامنیت لازم را برای شکوفایی کودکان در اجتماع فراهم نکرده اند. شاید در لابه لای همه خدمات نهاد ها به کودکان مقوله ای به نام امنیت اجتماعی مورد غفلت واقع شده؟ مفهوم امنیت به مصونیت از تعرض و تصرف اجباری بودن و رضایت و در مورد افراد به نبود هراس و بیم نسبت به حقوق و آزادی‌های مشروع و به مخاطره نیفتادن این حقوق و آزادی‌ها است (صدیق سروستانی،۱۳۷۵: ۱۱۵). امنیت در اصل پدیده‌ای ادراکی و احساسی است یعنی برای تحقق آن باید این اطمینان در ذهن توده‌ی مردم، دولتمردان و زمامداران و تصمیم‌گیرندگان به‌وجود آید که ایمن لازم برای ادامه‌ی زندگی بدون دغدغه وجود دارد (خوش‌فر،۱۳۸۶: ۹۶). از دیدگاه جامعه‌شناختی احساس امنیت در واقع یک تولید اجتماعی است یعنی همه نهادهای اجتماعی در کل‌گیری آن نقش ایفا می‌کنند.
با این دید طبیعتاً همه ارکان جامعه از مردم ـ حاکمیت ـ پلیس و …. در تولید و ارتقای سطح آن نقش کلیدی دارند (هزارجریبی،۱۳۹۰: ۱۲۹). امروز خانواده های ایرانی به سبب شوک های اقتصادی، اجتماعی ، سیاسی در معرض آسیب قرار گرفته واین دامنه به کودکان سرایت می کند کودکانی که قرار است در آینده نقش اصلی اجتماعی را به عهده بگیرند.
پرورش صحیح کودکان منجر به ایجاد جامعه‌ای ایمن خواهد شد
مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری لرستان نیز ضمن تبریک روز جهانی و هفته ملی کودک گفت: پرورش درست کودکان منجر به ایجاد جامعه‌ای صاحب قدرت و ایمن خواهد شد.
ناهید پرویزپور اظهار کرد: دوران کودکی مهمترین زمان برای پرورش تفکر، خلاقیت و نبوغ است.
وی ادامه داد: کودکان برکت زندگی و سرمایه‌های انسانی جامعه هستند که برای رشد و بالندگی آنان باید نیازها و حقوق‌شان را بشناسیم.
مدیرکل امور بانوان و خانواده استانداری لرستان با بیان اینکه محیط خانواده، نهادها و ارگان‌هایی که متولی امر هستند باید با مدیریت و برنامه‌ریزی صحیح در تحقق نیازهای کودکان تلاش کنند، گفت: اگر کودکان به‌درستی پرورش یابند، بدون شک در آینده جامعه‌ای ایمن‌تر و صاحب قدرت و تفکر خواهیم داشت.
وی افزود: کار برای کودکان بسیار حساس است و برای خدمت در این حوزه باید نگاه عاشقانه‌ای به موضوع داشت، برای همین باید از آگاهی‌های بزرگسالی چشم پوشی کرد و در دنیای ناآگاهی‌های کودکانه زندگی کرد تا بتوان در جهان آنان نفوذ پیدا کرد.
مانع بازی بچه ها نشوید
پلیس معاونت اجتماعی لرستان نیز در گفتگو با سنگ نوشته توصیه هایی را عنوان کرد: اگر جزو آن دسته از پدر و مادرهایی هستید که مرتب به فرزندتان می‌گویید ندو، بازی نکن، نپر، بنشین و دوست دارید بچه سرش را با تلویزیون و بازی‌های کامپیوتری گرم کند، باید بگوییم سخت در اشتباهید، چون روانشناسان می‌گویند بازی کودکان موجب کنترل خشم، ترس و اضطراب آنان می‌شود.
بازی، وسیله‌ای بسیار مهم برای از بین بردن مشکلات هیجانی و عاطفی فرزندان ازجمله خشم، ترس و اضطراب است، بسیاری از بازی‌ها باعث تخلیه هیجانات کودک می‌شود و خشم او را می‌کاهد.
وقتی فرزند شما هنگام بازی در نقش قهرمانی خوب ظاهر می‌شود و با موجودی پلید مبارزه می‌کند، در حقیقت خشم خود را کنترل می‌کند.
او وقتی نقش هیولا را بازی می‌کند، درواقع ترس خود از هیولا را کاهش می‌دهد و زمانی نیز با ایفای نقش فردی شجاع در بازی و مبارزه با بدی‌ها و زشتی‌ها، بر تشویش درونی‌اش پیروز می‌شود.
وقتی کودک در دکتر بازی عروسک خود را معاینه و به آن آمپول تزریق می‌کند، در حال کاهش ترس خود از پزشک و آمپول است و هنگام ترس از دزد، نقش پلیس و زمان ترس از آتش، نقش آتش‌نشان را بازی می‌کند.
کودک در بازی، به علت وقوع رخدادها پی می‌برد و خود این آگاهی عاملی برای کاهش ترس است؛ برای مثال وقتی با سوزن بادکنکی را می‌ترکاند، یاد می‌گیرد که سوراخ شدن و ترکیدن بادکنک با صدا همراه است و ازآن‌پس کمتر از صداها می‌ترسد.
والدین نیز می‌توانند از طریق بازی با کودک، در کاهش مشکلات هیجانی- عاطفی او ازجمله ترس مؤثر باشند.
