مریم مهری- شورای ششم شهر خرم آباد در حالی وارد عرصه مدیریت شهری شده که همچون گذشته « آراء طایفه » و حتی « آراء محله » از آراء مشارکتی مردم پیشی گرفت و حتی می توان گفت بخش مهمی از آراء کم منتخبین شورای شهر به علت « عدم مشارکت طیف مطالبه گر » در جامعه بود.
پایگاه خبری سنگ‌نوشته، یادداشت- خرم آباد « جان و نام» ساکنان این شهر است ، شهری که برخلاف نامش این روزها نشان خرمی و آبادی اش به برکت عملکرد ضعیف و سلیقه ای ادوار مختلف شورا ، دارد از دست می رود و گویی این وضعیت روبه عقب قرار است جان از بدن ساکنانش به در کند.
به هر روی با وجود مشارکت نه چندان قابل قبول مردم ، منتخبین شورای ششم، وارد تالار شورا شدند ولی به نظر می رسد این شورا نیز فعالیت هایش را با اقداماتی صرفا سمبلیک و متاسفانه « کپی برداری» از شوراهای قبل، آغاز کرده است. یکی انتخاب سرپرست شهرداری از طریق فراخوان و دیگری « بازدید » .
شورای ششم گام اولش را برای انتخاب شهردار از روی لیست « علاقه مندان » آغاز کرد و آن هم با معرفی یکی از شهرداران مناطق شهری .
اینجا دو مسأله بیش از هر موضوعی به ذهن مردم خطور می کند، آیا بهترین گزینه برای شهرداری یا سرپرستی شهرداری مرکز استان ، شهردار یکی از مناطق بود یا واقعا فرد توانمند یا علاقه مند دیگری برای رقابت یا ارائه راهکار وجود نداشت؟
راستی بستری مانند رسانه ها ، فضای مجازی و … برای نشان دادن زمان و بررسی هایی که شورای محترم ششم شهر برای انتخاب شهردار داشتند ، وجود نداشت؟! تا همه اطمینان یابند که بهترین گزینه برای مدیریت شهری مرکز استان معرفی شده است؟
علی ایحال، با رویکرد طایفه ای ، کارشناسی یا هر هر رویکرد دیگری ، سرپرست شهرداری خرم آباد توسط شورا ، انتخاب شد و آغاز به کار کرد. ما نیز برای جلوگیری از ایجاد شائبه که مثلا رسانه ها یا رسانه ای در گام اول به ایجاد شائبه و … پرداخت، از بسط عمیق مسأله خودداری میکنیم و این نکته را متذکر می شویم که رسانه ها قطعا در « زمان مقتضی» به بررسی عملکرد سرپرست شهرداری و دیدگاه های موافقین ایشان برای تصدی سمت شهرداری، خواهند پرداخت.
با در نظر گرفتن این نکته، به مسأله دوم و عمیقأ مهم یعنی « رویکرد خود شورا » برای برون رفت از مشکلات کنونی شهر می پردازیم.
نیک می دانیم که خرم آباد امروز بیشتر به یک « ناآباد شهر اندک خرم » می ماند، شهری که مشکلات از سر و رویش می‌بارد و کام ساکنانش از این همه عقب گرد در زمینه مدیریت شهری، تلخ تلخ است.
ااز آنجا که این شورا نیز پس از انتخاب شهردار دلخواه به سراغ « بازدید» های محله ای رفت ، این پرسش به ذهن متبادر می شود که آیا بهتر نیست شورای شهر به بیان « راهکار یا راهکارهایش » برای توسعه شهری که حتی توان تامین مخارج مالی شهرداری خودش را ندارد، بپردازد تا بازدید از مناطقی که اعضای محترم شورا خودشان نیز روزانه از آنها تردد می کنند یا ساکن همان مناطق هستند؟؟
همه ما به خوبی می دانیم استان لرستان و شهر خرم آباد بعنوان مرکز شهر از نظر اقتصادی و سطح درآمدهای شهری در وضعیت بسیار نامطلوبی قرار دارد و همین اندک درآمدها اگر صرف هزینه های سلیقه ای ، محله ای و … برای افراد یک بار مصرف شود ، قطعا اوضاع شهر از این نیز بدتر خواهد شد.
راستی آیا منتخبین شورای شهر خرم آباد برای برون رفت از این مساله که مشکل اصلی مرکز استان است ، جلسات متعدد برگزار کرده اند و به این نتیجه رسیده اند که برای کسب درآمد پایدار شهری باید شهردار عوض بشود ؟ آیا فراخوان برای دعوت سرمایه گذار داده اند ؟ آیا فراخوان برای معرفی بهترین ایده برای شهر در بخش های مختلف داده اند؟
این نوشتار به هیچ روی ، قصد دفاع یا حتی بررسی عملکرد شهرداران را ندارد و صرفا با نگاه به کارنامه شوراهای پیشین تا کنون به بیان این موضوع پرداخته است.
شهر پدیده ای زنده و دارای هویت است ، این پدیده متاثر از اقتصاد ، فرهنگ ، سیاست ، جغرافیا و … است ، کدام بررسی شما را به تکرار « راهکار تغییر شهردار » و « آغاز بازدیدهای بسیار عادی از محلات» برای توسعه خرم آباد آن هم در طرحی کپی برداری شده مانند شوراهای قبل، سوق داده است ؟
لطفا به دفاتری که برخی دوستان در ایام کاندیداتوری به دست داشتند و در دیدار با ساکنین محلات آن را بعنوان « مخزن الاسرار » مشکلات و پیشنهادات معرفی کردید ، اشاره نکنید؛ چون شما بیشتر از ما واقف هستید که این دفاتر چیزی جز یک « ژست دمده » نبوده و آثارش در اولین گام شما برای توسعه شهری ، پدیدار شده است.
بی شک این شورا نیز اگر بخواهد رویه ادوار گذشته را با چنین شروع « تکراری و غیرموثری» ادامه دهد ، همان بهتر که وقت مردم را صرف « روزمرگی نکند و از نصب بنرهای تبریک انتصاب و قدردانی در حالیکه فقط « یکی دو بازدید » صورت گرفته است.
مریم مهری
خبرنگار و فعال فرهنگی_اجتماعی
